Van 1 tot en met 8 oktober 2020 is het de week tegen eenzaamheid. In het hele land zijn verschillende organisaties die initiatief nemen om eenzaamheid onder de aandacht te brengen.

Mijn ervaring met eenzaamheid

Ik weet nog dat ik een paar jaar terug op internet filmpjes zat te kijken over persoonlijke ontwikkeling. Hoe meer ik daarover te weten kwam, hoe beter ik mezelf leerde kennen. Ik zag een filmpje over eenzaamheid en hoe dat in elkaar zit. Tijdens het kijken voelde ik een bepaalde weerstand tegen het filmpje en wist niet precies waarom. Achteraf was dat natuurlijk omdat ik niet wilde toegeven dat ik me ook af en toe eenzaam voelde.

Het filmpje had een diepe indruk achter gelaten. Niet om wat ik gezien had, maar om wat het in me los had gemaakt. Iets waar ik eerder niet aan durfde toe te geven. Dat alleen al voelde zwaar en ging niet van de éen op de andere dag.

Ik ontvluchtte mijn gevoel

Ik ging nadenken over de keren dat ik me eenzaam voelde, en zag dat ik altijd dat eenzame gevoel ontvluchtte zodat ik het niet hoefde toe te geven. Ik hield mezelf eigenlijk voor de gek.

Ik besefte dat ik mijn gevoel niet erkende en dat besef deed pijn. Het was alsof ik geen aandacht gaf aan een klein kind dat droevig was, en mezelf ging afleiden om het maar niet te zien.

Mezelf vergeven was de eerste stap

Ik gaf mezelf de schuld dat ik dit inzicht niet eerder had. Maar als je dat blijft doen, zal je niet verder komen. Het duurde ongeveer een maand voordat ik mezelf had vergeven.

Nu ik weet dat ik mezelf wel eens eenzaam voel, schaam ik me er niet meer voor. Het is oké om je zo te voelen en je bent zeker niet de enige.

Wat je eraan kunt doen

Het eerste wat je kunt doen, is het herkennen dat je misschien in een vicieuze cirkel gevangen zit:

Wanneer je je alleen voelt, begin je je ook verdrietig, gespannen of teleurgesteld te voelen. Dit zorgt ervoor dat je vaak alleen de negatieve dingen gaat zien van interacties. Daardoor worden je gedachten over jezelf en anderen ook negatiever, wat uiteindelijk leidt tot verandering van je gedrag. Je begint sociale interactie te vermijden, wat resulteert in meer gevoel van isolatie.

Deze kettingreactie wordt steeds erger en steeds moeilijker om eruit te komen.

Ga voor jezelf na waar jij je aandacht op richt en of je je veel op negatieve dingen concentreert.

Geef je bijvoorbeeld meer betekenis aan woorden die in een gesprek naar voren komen? Of weet je van tevoren al hoe bepaalde interacties gaan lopen, en je erbij neerlegt wanneer dit ook gebeurd? Geef anderen het voordeel van de twijfel waardoor je niet meer zo negatief blijft denken.

Praat er met anderen over.

Vertellen over je gevoel of ervaringen zal je goed doen. Kwetsbaar opstellen is in het begin erg spannend, maar achteraf zul je je erg opgelucht voelen. Het interessante ervan is: eenzaam voelen en erover praten met iemand voelt erg fijn, omdat vaak de ander weet hoe eenzaamheid voelt. Iedereen voelt zich namelijk wel eens eenzaam of heeft het een langere periode gevoelt.

Vind je het moeilijk om deze stappen te zetten of voelt het erg ‘overwhelming’?

Misschien is jouw eerste stap om te praten met een psycholoog. Dat was ook mijn eerste stap. Via school kon ik terecht bij de school psycholoog, dat vond ik heel erg fijn en bevrijdend. Ik had het gevoel dat iemand mij eindelijk begreep over wat ik had meegemaakt en hoe ik mij voelde.

Ik weet nog dat ik al mijn gedachten, die normaal altijd door mijn hoofd racen, kon uitspreken. Het voelde erg bevrijdend om te praten over mijn zorgen en mijn persoonlijke situatie.

Eerlijk gezegd, vond ik het onwijs eng om over mijn gevoelens te praten omdat de psycholoog een man was. Ik had me nog nooit kwetsbaar opgesteld tegenover een man, het waren altijd vrouwen bij wie ik me veilig voelde om te praten over mijn gevoelens.

Uiteindelijk heb ik me langzaam er overheen gezet en ben ik zelfs blij dat ik bij deze school psycholoog terecht was gekomen. Toen mijn traject was afgerond had ik de tools om zelf weer aan de slag te gaan en zat ik beter in mijn vel. En ik geloof dat jij dat ook kan.